Старонка:Маладняк — Янку Купалу (1925).pdf/51

ШЛЯХАМ ГАДОЎ

(5/V 1905-15/V 1925)

Ад шчырага сэрца пасьвячаю
усім хто добрым словам успомніў
мяне ў дзень юбілею.

Як пацерку да пацеркі, за годам год
На шнур жыцьця ўсё ніжа, ніжа;
Адна з тых пацерак сьцюдзёная, як лёд,
Другая цёплая, як сонца летні ўсход,
А трэцяя — як той чарвяк з-пад крыжа.
Адна далей, другая сэрцу бліжай,
Адна, як кветка, а другая, як асот,
А ўсе вісяць на шыі…
Дваццаць толькі год
Прашло з тых пор, калі ў прадвесьні,
Успомніўшы сваю бяду і свой народ,
Жывая думка зазьвінела буйнай песьняй.
А многа зьмен за летам лета, за зімой зіма
Праз гэты час на беларускія нясьлі загоны:
Былі праблыскі і была благая цьма.
.................