аўтарская шчырасьць, адданасьць справе, любоў да прыгожага вобразу і слова, захапленьне сваёю тэмаю і непадкупнае ідэалізаваньне сваіх герояў аслабляюць недахопы ў творчасьці Нікановіча і робяць іх дадатнаю зьяваю ў сучасным стане маладнякоўскае прозы.
З іншых аўтараў асабліва вызначаюцца сваёю самабытнаю мастацкасьцю Гародня і Відук, але можна думаць, што яны яшчэ не знайшлі ўласьцівых сабе і памысных у беларускай літаратуры жанраў. Гародня даў і асаблівую, рэдкую ў беларускай літаратуры тэматыку, апісаньне замежнага для Беларусі жыцьця. І ён, і Відук — моцныя мастакі слова, і ад іх, калі яны зусім аформяцца, шмат чаго можна чакаць.
З мастакоў мастацкага нарысу вызначаюцца Барашка і Гольдбэрг.
З маладых прозаікаў вызначаюцца, як мастакі-стылістыя, Гараўскі і Мікуліч.
Добра піша ў рэалістычным стылю Хв. Явар.
Умее даць моцны абразок Лявонны, хоць часам спушчаецца да поўнага прымітывізму.
