Перайсці да зместу

Старонка:Ленін (Чарот, 1926).pdf/9

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Будзеш ты,
О, зямля, сагрэта
нябывалым агнём
паходу.
Маўчалі зоры…
Неба маўчала…
Ад зор і неба —
Нямы адказ…

Чырвоным шляхам,
шляхам — узорным
Пашлі мільёны,
пашлі з няволі, —
агонь адплаты
у іх ня згас.

Зноў агнём
і паводкай крывавай
забушуе прастор,
загудзе!..

Слава!
Прароку слава!
Што ў паходзе
З нявольнымі разам
ідзе!..