Старонка:Курганная кветка (1914).pdf/66

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Хам (бармочэ).

Крывавае неба!..
Га! Ведзьмы дзьве душаць мяне…
Во — кажэ — цалуе.

4-я Русалка.

Кажы больш!

Хам.

Хачу я
Сваб…

(Абрывае і бармочэ).


Русалкі.

Зморы дзьве бачэ у сьне!..

Хам (бармочэ).

Во, ведзьмаў шчэняты,
Во, во, чэрценяты
Масьцяцца, каб як укусіць,
Вон!..

Русалкі (паміж сабой).

Што, што ён кажэ?

Хам.

Вон, племя уражэ:
Вон! Сонцэ маё ўжо гарыць.