Ци адбиў яе град,
Як жытцо адбиваў?
Ци табе яе Бог,
Як радзиўся, не даў?
Так скажыж, мужычок,
Дзе ты долю падзеў?
Ци ўтапиў ў ручайок,
Ци прапаў, ци праеў?…
|}
|
Шумиць шумненька барок
Жаласливай песняй,
Люли, люли, мужычокъ!
Спи,—ўставаць заўчэсне![1]
Яшчэ поўнач,—пятухи
Першые ня пели;
Твае кони—валахи
Сенца не паели.
Свищаць шыпяць, па лугох
Вужы, скорпияки,
А па стайнях, па хлявох
Лазяць ваўкалаки.
Ведзьмы, совы, кажаны,
Круцяцца, лятаюць,
На сваих бацькоў сыны
Залом заламляюць.
Змей панйос чараўником
Грошы ат скупога;
Ваўки выюць пад лясом,
Аж ляциць трывога.
|
- ↑ За рано.
