Старонка:Купала Жалейка 1908.pdf/31

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Хоць не виноваты,
Языка прыкусиш.
Горш якой скацины
Спаганяць, знеславяць,
Кляцьбой бяз прычины
Спаткаюць, атправяць,
Ой дана, ой дана!
Пейце, старцы, дзеци,
Добра меци пана,
А лепей ня меци,
Ў службе гора болей,
Як яких выгодаў,
Хто ня любиць воли,
Не нашага роду.

|}



Панич и Марыся.

Свеце месяц, свеце,
Як дзюрка ў сермязе,
Панич за мужычкай
Безустання лазе.
Дваццаць лет Марыси,
Кроў играе ў целе,
С панским сынам ночки
Каратае, дзеле.
«Марыся, Марыся»!
Гаворыць ей маци:
«Кинь на панича так
Вачыма миргаци!»
Яна як ня чуя
Матчыных маралаў: