Гэта старонка не была вычытаная
— Агідны чэрай
размажджэрым
і пацякуць
плюгавыя мазгі.
Ў сваіх мы
жакятонках шэрых
сьпяём паном
апошні гімн.
— Браты,
мацней трымайце зброю,
багнэты
гневам адвастрыце!
Смуглявай ліпеньскай зарою
пад ногі
зваліцца нам рыцар.
— Ужо даўно
грымяць гарматы
з пяшчаных берагоў Бярозы.
Ўжо хутка
выламім мы краты
сваёю сілаю пагрознай.
Паны,
як вошы,
папаўзуць
сваім паходам
крыжавым;
страшэнную узьнімуць жудзь
за мёртвых і жывых.
