Раніца… Сонца з заўзгоркаў ня вышла Ў росах свой твар паласкаць. Шэпчуць калосьсямі ўзвышшы Пахне расой сенажаць.
Гай апушыўся туманам, Гай заглядзеўся у высь. — Кудрамі лісьцяў з кургану Ў прозалаць возера зьвіс.
