Тут кожны куст пяе каханьне,
Тут рэчка казкаю журчыць,
Аповесьць доўгую змаганьня
Тут навявае кожны крыж.
Дарогай ў далечы пайду я,
Пайду часамі без дарог,
І кожны кусьцік расцалую.
На уміраючых палёх…
Калі над цінаю імшараў
Засьвішча волат гарадоў,
Я разаб‘ю пустую чарку
На полі выпітых галоў.
Ня буду, любая, дакоры
З твайго кілішка дапіваць,
Калі над шляхам будуць зоры
Сталёвай раніцай зіяць.
|