Старонка:Кацярына (1911).pdf/34

Дае паня Янцы грошы
І глядзіць прыстанна
А пан глянуў адвярнуўся:
Распазнаў паганы —
Ён пазнаў і склад, і вочы,
І бровы ў дзіцяці,
Пазнаў бацька свайго сына,
Ды ня хочэ ўзяці.
«Як завуць? — пытае паня.
— «Янка». — «Какой милый!»
Коні рушылі, а Янку,
Пылам абляпіло…
Падлічылі небаракі,
Шо ім наскладалі
І, ўздыхнуўшы, папляліся
Сваім шляхам далі.

|}

Напісана у Пецярбурзе па украінску у 1838 г.