Нараби́ли ены́ клинǒў мо́о з вǒз. Таґды́ Ива́нчык велѣ́ў им до́шки биць. Узберу́тца жыды́ на дзе́раво, зсеку́ць верх и дава́й биць ґэ́тае дзе́раво на до́шки: забива́юць све́рху клины́, а друґи́е жыды́ стаяць пад дзе́равам да памаґа́юць — за ўся́ким ра́зам ка́жуць „ґак“! От як забью́ць све́рху клины́ ў сук, та ены́ й леця́ць у ни́з да жыдǒм па ґалава́х. — Ой, гива́лт! — крыча́ць жыды́, — Ива́нчык, до́бры чалавѣ́чак, клины́ узґуля́лиса. — Паразбива́ли жыды́ сабѣ́ ґо́лавы, не вы́били ни ґо́днаѣ до́шки и пашли́ да́лей. Иду́ць ены́ да йду́ць и ўби́лиса ў таку́ю не́тру, што й свѣ́ту Божаґо небачно́. Про́сятца жыды́, каб Ива́нчык вы́веў ихъ з ґэ́стаго пе́кла. Павье́ў их Ива́нчык у бало́то. Сам ска́чэ з ку́пины на ку́пину й не лыс, а жыды́ непападу́ць на ку́пину, да ўсе шабо́ўсь у ґразь: вы́мазалиса, як чэ́рци. Друґи́ чуць не захлебну́ўса ў ба́ґне. Падво́дзиць Ива́нчык жыдǒў к лазѣ́. Вѣдамо, лаза́ паґну́ўшыса расце́. Што сту́пиць жыд на лази́ну, шакаўзне́тца наґа́, а жыд плясь у гразь. Наси́лу парха́тые вы́бралиса з лазы́. До́ўґо валачы́лиса жыды́ па лѣ́се, яко́е беды́ ены́ не ба́чыли, яки́х стра́хаў не надрыжа́лиса! Камарэ́ча, авады́ й уселя́ки ґнюс во́чы им павыеда́ли. Зжали́ўса Ива́нчык и збудава́ў жыдǒм халу́пу. Абжыли́са тро́хи жыды́, акрыя́ли парха́тые й зно́ў слепи́цаю лѣ́зуць Ива́нчыкуў ў во́чы, каб ен будава́ў шко́лу. Не слу́хае Ива́нчык, да ўсе́ кпиць з жыдǒў. — Ну, кали е́н так — ка́жуць жыды́ — нако́рмим еґо́ гу́гелям, та ẻн не бу́дзе мужыко́м, тра́сца еґо́ ма́церы. — Накарми́ли ґэ́то жыды́ Ива́нчыка гу́гелям, палажы́ли еґо́ ў сваё́й халу́пцэ на перы́ны й дзве́ры падпе́рли кало́м. Лежы́ць Ива́нчык да ўсе́ о́йкае, што еґо́ абкарми́ли. — А што, ци до́брэ табѣ́ нас не слу́хаць — кажу́ць жыды́. — Ой, ой! — крычы́ць Ива́нчык, — тǒлько вы накарми́ўшы гу́гелям, не вазѣ́це мене́ на са́нях па рали́, бо таґды́ я не вы́трымаю. — О то-ж бу́дзем вази́ць — ка́жуць жыды́. Палажы́ли ены́ Ива́нчыка́ на перы́ны, вы́несли на рука́х на са́ни, сами ўпраґли́са й дава́й вази́ць Иванчыка па рали́. Беґу́ць, аж пе́йсы трасу́тца, а Ива́нчык тǒлько крэ́хчэ на перы́нах. Вази́ли-вази́ли, аж языки́
