Яна знойдзе дарогу… Ня ў тэй тлуманіне бясьціханных зьмен міністраў, ня ў экстраных плянах наступнае компаніі, а…
Расію, яе перамогу над ворагам губіць адзін чалавек —
Распуцін!
— Гэта чмара бязглуздага стану, увасабленьне бяспомачнага, загнілага парадку…
Пракляты шаснаццаты год — бяры яго сабе ў афяру!
І ў адну хвіліну…
Подвіг? Манэўр?
■
Сталіца настаражылася.
Юсупаўскі палац вырас у штосьці агромністае, нячуванае, да чаго ў адну раніцу зьбегліся мільёны ўзрокаў. Уздыбленая ўпяршыню за мінулых два з паловай гады — цукровая сэнсацыя.
Фантанка!
Незнаёмыя аўтомобілі!
Вядомы, бяз’іменны дэпутат!
«Лібэральны» князь…
Расхваляваны натоўп.
Рэзвыя гутаркі ў тэатрах, кіно, на вуліцах, у кожным доме, кватэры, сям’і.
Перазвон тэлефонаў!
Нячуваны тыраж газэт…
Далей:
Пятроўскі востраў.
Пулкава.
Патайныя інтэрв’ю з маткаю «вядомага» дэпутата.
Гутаркі ў кулуарах Думы.
І —
Жалезная ўздэчка цэнзуры на друк…
Белыя, доўгія плямы…
Конфіскацыі ды штрафы.
■
З новым годам!
«Што ён прынясе змучанай краіне? Што нясе новы год?»
Вось яго першыя крокі!
