За дзень, за другі і чатыры вакны
Бадай ужо будуць гатовы,
І толькі рабеце, каб шырай яны
Раздаты былі пры аснове.
Каб новая хатка вясельшай была,
Каб променю буйныя шматы
Жывільнага сонца, сьвятога цяпла,
Ліліся жароламі ў хату.
Ды кроквы, майстрове, ўздымайце вышэй,
Дугою, загнутаю строма,
Каб кроплі сьцякалі навальных дажджэй,
Ў страсе не псавалі б саломы.
Гэй, праўда, майстрове, павінны вы знаць
Будову ў канец ад пачатку.
Ня раз ужо вам давялося стаўляць
Хлявы і гуменцы ды хаткі.
Будуйце-ж па знаньню, будуйце, майстры.
Паважна стварайце, старэнна,
Ўстаючы к рабоце ад раньняй пары
І працу канчаючы к цемні.
Вытворчай рабоце так многа падзяк,
Павагі так многа для працы!
Ня кідайце-ж пэнту вытворчага так —
Энэргіі вашай ня трацьце.
Хто ў хатку ўбярэцца і будзе ў ёй жыць,
Гадкі каратаць папарадку,
Ня будзе магчы той, майстры, вас забыць
І шчырае дзякуй вам скажа за хатку.
Капыль, 1913
|}
