Старонка:Збор твораў (Гартны, 1929—1932). Том 1.pdf/68

ПАЗЫЎ

У майстэрні гразь, смурод,
Духата і грукі;
Залівае вочы пот,
Млеюць з болю рукі.

Маркатлівы сьветазмрок
Ў сэрцы жальбу родзіць,
Рвешся думкамі ў далёк —
К шыры ды свабодзе.

Скрозь зацьмянае вакно
Ўзрок тайком лунае,
Дзе навокала, відно,
Поплаў разьлягае,

І ядвабны небасхіл
Ападае к гаю,
Між якога сьветны пыл
Хвалі калыхае;

Нібы золатам ліе
З высі промень сонца…
Прага ў грудзях устае
Мучыць, тне бясконца.

Адарваўся б хоць на міг
І панёсься-б, здаецца,
Да прастораў палявых,
Дзе жыцьцё ліецца;