Гэта старонка не была вычытаная
Покуль жданай
Долі шчаснай,
Зорка ясна
Ўкол зазьяе…
Неўгамонны,
Непакорны
Ў жыцьці з роду,
Перад сконам
Ночы цёмнай
Непагоднай —
Цьвёрда, ўпарта
Стань пярэднім
І ўлій гарту,
Дай надзею
Тым, хто стомлен
Ды хварэе
Ад зьнямогі
Сродзь дарогі…
Менск, 2/XII 1920
|}
