Гэта старонка не была вычытаная
На незлічоныя мілі.
Лыжнікі ловяць мяцеліцу,
Бег так імпэтна расце,
Быццам прычэплены крыллі.
Снег…
Кружыцца,
Кружыцца,
Кружыцца.
Свежасцю пахне абшар,
Свеціць пасрэбраны ельнік.
Скінулі лыжы і дужацца.
Вочы гараць, як пажар.
Кожны па вопратцы-мельнік.
Снег…
Носяцца,
Носяцца,
Носяцца
Лыжнікі ў мармурны дзень
Па мармуровым прастору.
Сціхла мяцеліца злосніца.
— Хлопцы! разгон, як нідзе!
Хлопцы! Раз-два з касагору!
Пасадзец, 1921 г.
|}
