Старонка:Зборнік Рудніцкага-Гінтаўта (1716). Публікацыя 1901.pdf/13

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Nechay kto znaię chotko dumaię szezo toten zbroiw
W tarzku Chodynenku wsiu Ukrainenku złudej złupyw.

|}


Нѣсколько ниже эта пѣсня повторяется также съ нотами; въ виду нѣкоторыхъ различій въ текстѣ и нотахъ приводимъ и второй списокъ этой пѣсни, гораздо болѣе исправный, какъ видно изъ сличенія. Очевидно появление его въ сборникѣ обусловливается неудовлетворительностью перваго списка, сдѣланнаго наскоро, неразборчиво и съ искаженнаго уже оригинала. Впрочемъ иногда (ст. 4 и др.) первый списокъ даетъ лучшее чтеніе, почему также небезполезно привести оба списка.

л. 33  Ach ukrainenko, biednaia dołenko teper twoia:
Zhinuli kozaki, dobryie Iunaki, ach krow moia.
Hdesz wy Doroszenki, Hdesz wy Chmelnicze[n]ki y wy Iwany?
Smiełyie stołniki, bitnyie Diesiatniki y wy Hetmany.
Hdes w Pola dykiie Hdes w nieludzkije smiert zahnała
A wiesty waszoho Niesczastia horkoho wam nie dała.
Kolisz Tatarskomu narodu dikomu strach byw kozak.
Ach, teper strach nowy Nuznemu Ludowi Krymski saydak.
Tak was opanowali tak wies (?) opasali ze wsiuch storon.
Sczo tolko naszoi krwi zaporoskoi sam zdet woron
Bratia Choroszyie mołoycy hożyie wo krwi lezat,
Bez hołowy tyie bez plecza druhyie posok zoblat.
Krow leiecsie rekami, własne trupami politych pola;
Na hetmanow hołowy włozyła okowy tiaszkaia niewola.