Гэта старонка не была вычытаная
На шляхох бярозы — шэраньню займгляцца —
Падаючай зоркай —
блісьне сэмафор —
Вечар навявае сэнс дзіўной загадцы
у імгле сінявай пацеркамі зор…
Еду —
еду —
еду…
Цішыня навокал —
Толькі ў сэрцы п’яна —
звонкі перапуд —
Толькі заграхоча —
то замрэ — далёка —
перагонка колаў — разьвясёлы гуд.
|}
