ЗАРУЧЫНЫ ПАЎЛІНКІ
пьеска у I акце з песьнямі і скокамі.
Сцэна наладжана гэтак сама, які і у "Паўлінцы" Купалы, значыцца: абшырная сьвятліца з дзьвярмі галоунымі і у бакоўку. Вокны выходзяць у сад. На сцэне стол, лавы, табурэцікі, куфар.
На сьценах абразы.
Дзеецца усе у апошнія гады перад вайной.
Зьява 1
Паўлінка і Альжбета.
ПАУЛІНКА (сядзіць адна задумаўшыся ля вакна і глядзіць уперад).
АЛЬЖБЕТА (уваходзіць). Паўлінка! Што-ж ты тут сядзіш, вочы вытарашчыўшы, як сава! Вось лепш ідзі, памажы мне. - работы шмат...
ПАУЛІНКА. Ах, мамка! не чапайце мяне! Не ў галаве мне цяпер работа!
АЛЬЖБЕТА. А што-ж у цябе ў галаве?-Якім Сарока?..-Эх, Паўлінка! лепш выкінь яго з галавы! Калі яго пасадзілі ў вастрог, дык ужо хутка з іхніх кіпцяў ня выкарабскаецца. Папасьці туды лёгка, а вырвацца трудна.
ПАУЛІНКА. Ах, мамка! ён-жа нічога благога не зрабіў. Ён толькі хацеў дабра для народу!
