Гэта старонка была вычытаная
На свет будзеш глядзець
Ашалелым ваўком;
Песни ўздумаеш пець,
Адазвешся выццйом.
Стане пеклам жыццйо,
Людзи—горш за звярэй;
Думаць будзеш усйо,
Як памерци скарэй.
Эй, дзяньки каратаць
Трудна з йою, бяда!—
Не дасьць ночкаю спаць
Усйо гэта нуда!
Змучэ, хоць ты вазьми
И ня пи, и ня еш;
Вочы зойдуць слязми,
И свой лйос праклянеш!
Адно шчасця людзей,
Тольки трыумф тады,—
Кали працай сваей
Зваляць камень нуды;—
Кали мысль адна йих
У жыцци павядзе:
Працаваць за траих,
Каб не дацца нудзе!
|}
19 10/III 06.
