Перайсці да зместу

Старонка:Жалейка (1908).pdf/23

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Багатаму цэлы век свята на свяце!
Тыж вечне працуеш, век потам аблиты,
Но будзь чалавекам, бо тыж не забиты!—
Падшэптаў мамоны ня слухай, мой браце!

|}



Мая хатка.

И старая и крывая
Хатачка мая,—
Уся злеплена, як будка,
З аднаго гнилля.
На страсе, як на балоце,
Зрос зялйоны мох:
Каты часам и сабаки
Лазяць па вуглох.
Па дзьве шыбы у ваконцы,
И тыя з лучын,
Адны низинькия дзьверцы,
Ґаначак адзин.
И ў сярэдзине у хатцэ Бедна, хоць ты плач:—
Непачэсна выглядае,
Бо я ж—не багач.
Яе сцен не склютавана,
Нима ў йой святлиц,
З друзу выбита падлога,
А столь из драниц.
Як увойдзеш,—пры парози
З глины печ стаиць,—
На ўсю хату, як урадник,
С падылба глядзиць;