Гэта старонка не была вычытаная
— Мабыць польскі салдат у хмызьняку сядзіць. Пэўна, контрабанду памагае перанесьці на савецкі бераг.
Язэп падняўся на ногі, асьцярожна, але сьмела панёс белага пеўня да пагранічнага слупа…
∗
∗ ∗ |
На слупе, дзе намалёваны „ожал бялы“ — эмблема польскага панства, — вісеў галавой уніз з растапыранымі крыльлямі белы певень.
Вось і ўсё!
Ой, ня ўсё… Пагранічная панская варта падняла вялікі шум.
— Хто апаганіў „ожал бялы“?
Людзі з белымі арламі на шапках рыскалі па вёсцы, як шалёныя:
— Хто ўчыніў? Які псякрэў?
Гэтым справа ня скончылася.
Тут зноў трэба чытаць спачатку.
Няшчасны Язэп…
Бедны певень…
Бедны „ожал бялы“.
