Георгій.
Не ведаеш, калі яе павінны
Да біскупа адправіць?
Вартавы.
Суседка неспакойная, ці што?
Каб не граза, адправілі-б сягоння,
А так магчыма раніцой.
Георгій.
Пакліч ка мне начальніка турмы.
Вартавы.
Ён тут якраз. Скажу.
Георгій.
Ты не звяртай увагі, што скажу ім…
Тут хітрасць трэба. А калі удасца, —
Не бойся двух узброеных людзей,
Якія нападуць уночы на канвой…
Яны — збавіцелі…
Старая.
Хай бог аддзячыць вам…
Начальнік турмы.
Вы клікалі мяне? Навошта?
Георгій.
Вядома вам, што доктар я?
Начальнік турмы.
Вядома.
Георгій.
Ды вось, яна памрэ сягоння, калі вы…
Начальнік.
Таго не дай бог. За яе ў адказе
Я галавой сваёй.
Георгій.
Латынь вы знаеце?
Начальнік.
Не знаю.
Георгій.
Дык вось — рэцэпт на зелле па-латыні.
Пашліце вартавога ці каго
К аптэкару, што ля касцёла справа,
Дзе я спыніўся быў.
Начальнік.
Ведаю.
Пашлі малодшага.