Старонка:Дон-Кіхот Ламанчскі (1935).pdf/530

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

І жыве-хаця памёр.
Ні ва што сусвет лічыў ён,
Страшным пудзілам ён жыў,
Быў вар’ятам на здзіўленне
Ўсяму свету, — а ў час смерці
Ў ясным розуме ён быў.

|}