Гэта старонка не была вычытаная
Просінь сыпала зор мігаценьне.
Пахіліўся у явара стан.
Я спаткаў у даліне дзьве цені,
а таксама таемнасьці здань…
Сонца жыцьця, па-над кручай устань,
гэй устань!
Цяжка шчасьце ў дарозе налучыць, —
да яго скрозь імглістасьць ідуць.
Ой, бярозы над рэчкаю Случай
калаціліся ў сьне на ваду.
Заглядзеўся я тут на адну,
на адну.
19-II — 26 г.
|}
