Перайсці да зместу

Старонка:Дні вясны (1927).pdf/78

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Захаваў на памяць,
захаваў глыбока ў сэрца, —
ён сягоньня вяне,
ён сягоньня з жалю рвецца.

Не астылі мары,
не астылі успаміны
аб былой дзяўчыне,
аб былой галубцы мілай.

Варкавалі вусны,
варкавалі ў млявым пале.
Часта мы блудзілі,
часта мы ўсю ноч ня спалі.

Я галубіў шчыра,
я галубіў кары вочы.
Не забыць ніколі,
не забыць сьлязін дзявочых.

Мне здаецца, бачу,
мне здаецца, яны ў шуме.
Іх штодзень у думках,
іх штодзень ў душы нашу я.