Старонка:Дні вясны (1927).pdf/34

∗
∗     ∗

Ой за лугам, лесам разьвясёлая зара
абуджала маладзіцу, абуджала рань.

— Расьцьвітай лілеяй, расьцвітай, мая краса,
вусны хай умые бель-сьцюдзёная раса.

Зьвяў зары румянец у пахмельлі залатым, —
іскрамі ільсьняцца масянжовыя лісты.

Зрок смуглява сьвежы у крыніцы люстрыць рань, —
Яна вышла з сонцам, вышла з ясным на курган.

Галаву схіліла — аддала зямны паклон,
ветліва ўсьміхнуўся малажавы клён.

24-VII — 26 г.