Старонка:Дзіва (1927).pdf/29

Разьвітаньне? — баюся, ня хочу —
разьвітаньне мне будзе магілай,
бо і зоры з табой адыходзяць,
бо і клён, не расьцвіўшы, загіне…

Вось, няма, толькі я стаю ніцым,
шчасьце ўкрала блудлівая далеч…
А вярніся, каханьне, вярніся!
На каго ты мяне пакідаеш?..

1925 г.

|}