Гэта старонка не была вычытаная
Абдзіраловіч чуў, як яна зашлёпала пантофлямі, а Васіль пабег к дзіцёнку,
З вуліцы даляцела музыка, бубен цяжка вухаў. Процэсія ўжо кранулась ад кватэры нябожчыка. Абдзіраловіч адчыніў вакно і пачуў засмучона-паважныя і прыгожыя гукі хаўтурнага марша. Чорны мурашнік людзей з чырвонымі штандарамі, з грознымі напісамі рынуў па вуліцы. Далёка там плыла адчыненая труна з нябожчыкам — на плячох у работнікаў, а сьледам гутаўся катафалк. Гукі марша усё дужэлі і бальней хапалі за душу засмучона-паважным, наканованым.
КАНЕЦ.
