Гэта старонка не была вычытаная
У кожнай хаце радыё
і радасьць расьцьвіла.
Была дрыгва далінаю
праз цэлыя вякі.
Цяпер гудуць машынныя —
гудкі… гудкі… гудкі.
4
Была зіма… Праменьні нам
бядою ткалі сказ;
тады, мы помнім, Леніна
ня стала сярод нас, —
і змоўклі ўсёй краінаю
сякеры, малаткі:
заплакалі хвілінаю —
гудкі… гудкі… гудкі.
5
З песьнямі агністымі
і крэпнем і расьцём!
Мы будзем комуністамі,
на зьмену мы ідзём!
Мы будзем абаронаю,
мы ўсе — франтавікі, —
хай клічуць нас чырвоныя —
гудкі… гудкі… гудкі.
|}
