Як толькі ноч суровая
за небасхіл зьбяжыць,
зарніца каляровая
над краем задрыжыць.
У поле-шыр зьбіраюцца
колгасьнікаў палкі,
а ў горадзе ўзьвіваюцца
гудкі… гудкі… гудкі.
2
Рабочыя адважныя
на фабрыку ідуць —
хутчэй, хутчэй сярмяжную
збыць спадчыну-бяду.
Ў колгасы з самажнейкамі
імчацца цягнікі.
Пачуюцца з жалейкамі —
гудкі… гудкі… гудкі.
