Старонка:Гудкі (1930).pdf/15

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Гэй, яшчэ!
яшчэ!
яшчэ!
Будзе сонца
зьзяць ярчэй.
Што ня стане
ў час рабочы?
Ў нас і камень
зарагоча!
Гэй!
Адважна!
Ўсё для нас!
Дай, наляжам,
друж-на!.
… Раз!

5

Эх, сасоньніца-сасна,
нашы дні суровыя
Бервяно да бервяна, —
хата новая.
Дзе-ж раскінута багна
вырастуць дуброваю
за сасонкаю сасна —
сосны новыя!

|}