——— 54 ———
Паводле будовы сваёй паверхні Італія можа быць падзелена на 2 часткі: 1) Лямбардзкую нізіну і 2) Апэнінскі паўвостраў з суседнімі астравамі. Уздоўж усяго Апэнінскага паўвострава цягнецца даўгі зморшчавы горны ланцуг — Апэнінскія горы. У сярэдняй, самай высокай частцы гэты ланцуг цягнецца каля самага ўсходняга берагу Італіі, нібы зачыняючы італійцам дарогу на ўсход.
Рым і наагул большая частка сярэдняй Італіі ляжыць на захад ад Апэнінскіх гор, што з свайго боку дапамагала шпарчэйшаму пашырэньню італійскай культуры ў заходніх старонах Эўропы.
Паводле сваёй прыроды Лямбардзкая нізіна моцна розьніцца ад іншых частак Італіі. Тут клімат халаднейшы, а дажджы, як у Паўночна-Заходняй Эўропе, выпадаюць ува ўсе поры году, асабліва ўлетку; у рэшце Італіі клімат падзваротнікавы з дажджамі ўзімку і сухменямі ўлетку. На Апэнінскім паўвостраве ды на суседніх астравох, за выняткам значных узвышшаў, пераважвае вечназялёная расьліннасьць, а ў Лямбардзкай нізіне дрэвы скідваюць узімку сваё лісьце. Люднасьць Лямбардзкай нізіны таксама мае шмат асаблівасьцяй, адзначаецца вышэйшым ростам і сьвятлейшым колерам скуры.
Аднак палажэньне Лямбардзкай нізіны, аддзеленай ад рэшты Эўропы вялізным няпрыступным горным ланцугом Альпаў, цесна злучыла яе з Апэнінскім паўвостравам. Заўсёды Лямбардзкая нізіна жыла супольным жыцьцём з рэштай Італіі, разам з ёй уваходзіла ў склад даўна-рымскай дзяржавы і разам з ёй у мінулым веку злучылася ў адзінае Італійскае каралеўства.
