Гэта старонка не была вычытаная
Тэль.
Я унікаю з ім сустрэч, таму
ён мяне шукаць не будзе, пэўна.
Гедвіга.
Не йдзі туды сягоння, лепш у горы.
Тэль.
Ды што з табой?
Гедвіга.
Мне страшна, не хадзі.
Тэль.
Як можна турбавацца без падставы.
Гедвіга.
Няма падстаў, але застанься, Тэль.
Тэль.
Я абяцаўся, любая, прыйсці.
Гедвіга.
Тады хоць не бяры з сабою хлопца.
Вальтэр.
Матуленька, пайду я разам з бацькам.
Гедвіга.
Ты, Вальтэр, маці сваю кінуць хочаш?
Вальтэр.
Я прынясу табе адтуль гасцінец. (Ідзе з бацькам).
Вільгельм.
Я застаюся, мама.
Гедвіга.
Так, ты,
Мой мілы сын, яшчэ мне застаешся.
(Яна ідзе да брамы і доўга глядзіць услед адыходзячым).
