Гэта старонка не была вычытаная
Рудольф Харрас.
Дык будзьце вы пракляты. (Хапаецца за меч).
Штусі (бярэ яго за руку).
Ціха, пане,
Канец улады вашае, тыран
Краіны нашай скінуты. Мы гвалту
Больш не пацерпім. Вольныя мы людзі.
Усе (шумна).
Краіна вольная!
Рудольф Харрас.
Вось да чаго дайшло?
Страх і пакорнасць зніклі гэтак хутка?
(Да узброеных слуг).
Вы бачыце, жахлівае забойства
Тут сталася. Дапамагаць запозна
І даганяць забойцу бескарысна.
Другі ў нас клопат ёсць. Туды, у Кюснахт,
Імперскі замак трэба бараніць.
Ужо забыты з гэтае хвіліны
Законы ўсе, парадак, абавязкі,
На вернасць спадзявацца нельга больш.
(У той час як ён адыходзіць з вартаю, з‘яўляюцца шэсць міласэрдных братоў).
Армгарда.
Дарогу! Міласэрдныя браты!
Штусі.
Была-б ахвяра, будуць груганы.
