Гэта старонка не была вычытаная
Штаўффахер.
Нявіннасці дзіцяці пашкадуйце!
Рэсельман.
Успомніце, што бог на небе ёсць —
Яму ва ўсім дасце вы справаздачу.
Геслер (паказвае на хлопчыка).
Да ліпы прывязаць яго.
Вальтэр Тэль.
Мяне?
Не, я не хочу звязаным быць. Ціха,
Нібы ягнё я стану, не дыхну,
Калі-ж вы звяжаце мяне, я буду
Рвацца і біцца у сваіх вяроўках.
Рудольф Харрас.
Тады хоць вочы завязаць дай хлопчык.
Вальтэр Тэль.
Навошта? Думаеце, я баюся
Стралы у бацькавай руцэ. Я буду
Чакаць спакойна, не мігнуўшы вокам.
Ну, бацька, пакажы, што ты стралец.
Не верыць ён і загубіць нас хоча.
На зло яму страляй і пападзі.
(Ён становіцца да ліпы, на галаву яму кладуць яблыка).
Мельхталь (да сялян).
Як? Дык злачынства зараз перад намі
Адбудзецца? На што-ж мы прысягалі?
Штаўффахер.
Дарэмна ўсё, бо мы не маем зброі,
А навакол нас дзідаў цэлы лес.
