Старонка:Вяршыні жаданьняў (1930).pdf/36

∗
∗     ∗

Цені бягуць другія,
Сьніцца сэрцу другі экран…
Дзе-ж вы, мае дарагія,
Дзе ваш раскінуўся стан?

Песьні сьпяваюць навокал.
Вецер зьвініць і зьвініць.
Мабыць, яшчэ далёка,
Мабыць аб іх мне ня сьніць.

Вочы туман засьцілае,
Ў гэтым тумане вясна…
Нечая зорнасьць былая,
Нейчая казка адна.

Ў казках і ў песьнях, і ў думах,
Ў шуме і звоне дарог
Сэрца сагрэтае сумам,
Роднаму краю зьбярог…

Край туманоў, ды балотаў…
Рэчак, азёраў, лясоў —
Скінь сваю ціхую цноту…
Крыкні… гранітнай красой…

Гэты мне голас знаёмы.
Хто-ж яго тут… абагрэў…
Можа, магіла былому —
Скрып атрупелых дзьвярэй?