Старонка:Вяршыні жаданьняў (1930).pdf/32

ЖЫЦЬЦЕ ЯК МОРА-АКІЯН

Жыцьцё,
Як мора-акіян…
А шчасьце — бераг дальні…
Ідзе ў пустэльні караван
Пад гукі ветраў
Пахавальных…

Цьвітуць ў Італіі сады…
І сонца там і мора
Бліжай,
І ты глядзіш з журбой
Туды,
Над дальлю рукі ўзьняўшы
Крыжам.

Хмяльней там
Дзікае віно.
І там штодзень гудуць фокстроты,
А мне,
Мой дружа, ўжо даўно
Абрыдла ўсё… нат воблік
Цноты…

Шчасьлівы я, што тут жыву.
Й за гэты край вясной вялікай
Быць можа
Зьнімуць галаву,
Праколяць цела гострай пікай.