Гэта старонка не была вычытаная
Памылка гэта ня выпадак,
Так склалася мне на раду.
Ня дам сабе ніякай рады,
Не акапаюся ад дум.
Мільгаюць у вобразных віхурах —
Масты, дарогі, вошвы стром…
Я трапіў у сьвет літаратуры
Узьнёслым ціхім юнаком.
Ў поэце кожным бачыў цуда,
А сёньня (ў зьмене дзён і дзей)
Здаецца іншы мне марудай,
Ня сустракаў якой нідзе.
У леры, бубны б‘юць бяз краю,
Каб (з бросьні выпітай смугі)
Адзін — сяброў сваіх аблаяць,
І нумар выкінуць — другі…
І мо‘ таму, што часта мару
Пра шчырасьць слоў, пра новы сьвет
Мне гэта слава не да твару,
І не па сэрцу — трафарэт.
Я знаю ўдумлівую песьню —
Крыві і нерваў стромкі лад…
… Агнём шумлівае прадвесьне
Абсыпала квятлівы сад.
