Гэта старонка не была вычытаная
Месяц-юнак,
круглаліцы, бялявы,
поглядам ніжа
вазёрную глыб,
косы спусьціўшы
на ўдумныя зьявы,
ціха плыве
над разлогам сяліб.
Зоры гараць
па-над возерам вольным,
човен цалуе
спакойную сінь,
плаўна калышыцца
ўзмахам павольным,
будзіць нямую,
застыўшую плынь.
1923 г.
|}
