Старонка:Ветры буйныя (1927).pdf/12

Ой, ды коціцца на ўзвышшы
Водгук разьвітаньня.
Вербы журацца ў зацішку,
Крыюцца туманам.

Застануцца успаміны,
Як у сонным лузе.
Вы кружылі над далінай,
Гусі, мае гусі!..

Дык бывайце!
А з прадвесьня
Там, ля тэй каліны,
Вас сустрэну сваёй песьняй,
Песьняй-веснаплыньню!..

Веюць ветры, ветравіньне,
З поля на даліну…
Выйду ўвечар, вечар сіні
Вее багавіньнем!..

1924 г.

|}