Старонка:Ветры буйныя (1927).pdf/11

ВЕЮЦЬ ВЕТРЫ…

Веюць ветры, ветравіньне,
З поля на даліну…
Выйду ў вечар, вечар сіні
Вее багавіньнем!..

Выйду ў вечар за дуброву,
Стану пад калінай.
Ці ня ўмые мае бровы
Поглядам дзяўчына.

Ці ня ўмые мае скроні
Кволы цьвет таполяў,
Што лісьцём услалі гоні,
Дываном — у полі.

А над лесам ды над борам
Плывуць шляхам гусі…
Песьня коціцца ў прасторы,
Замірае ў лузе.