Гэта старонка не была вычытаная
будзе срэбра для бонзы,
плітка чаю сёстрам з бацькамі…
Цела Сінь-Вэя — як літая бронза,
мускулы сталі цьвярдзей за камень…
Бонза вучыць — кожны жыве
так, як суджана лёсам:
мабыць, трэба багом, каб Сінь-Вэй
жыў галодны і босы.
∗
∗ ∗ |
Жоўтае сонца,
шэры брук…
Добра вячэрнюю
вітаць зару!..
Добра звонкім
плаціць серабром
за опіум пахкі
і палены ром!..
Толькі цяпер —
хоць у землю ляж —
вырас шэры
высокі гараж;
гулкіх аўто
праразьлівы крык —
гора і крыўда
для бедных рыкш.
