Гэта старонка не была вычытаная
Дзе-ж тыя злосьнікі, што гнулі шыю
перад Варшавай і Масквой?..
Усім варожыя, усім чужыя —
ня будуць каркаць над табой.
Ня ўзьняць бяскрылым ім ў прастор галовы!..
ім ня блудзіць, ім не грашыць, —
бо словы цьвёрдыя, як крэмень словы,
цяпер спаткаюць подлы шып.
Замест Сафійскае — гара Скарыны,
і над Дзьвіной чырвоны сьцяг.
Твае пажарышчы, твае руіны
ў мінулым ценьмі шалясьцяць.
І новай сілаю цяпер сагрэты
ня ўбачыш больш варожых сноў,
Зямля магутная, зямля Саветаў
І ты — ў сям‘і яе сыноў.
Чэрвень 1926 г.
|}
