Старонка:Бѣлорусскіе народные разсказы (1908).pdf/42

И дачушка добрая Маруся
Растѣць якъ садъ на погодѣ
Хоць я за ее и ни бяруся
Али съ дзятюками яна ня у згодѣ
Яна на игрыщахъ хоць и бываець
Ей ужо восемнадцатый годъ
Али здаетца яна свой разумъ маець
Ей ня ровенъ яки збродъ
Кабъ яна матку посачила
Ой Баба была зухъ
То яна и мужа къ работѣбъ пріучила
Ни ловіубы енъ ротомъ мухъ
Што мнѣ пустое говориць
Я справядливый Пилипъ
Жонка мянѣ отучила и пипку куриць
Бо я дужа къ ей быу прилипъ
Жонка здорова а хоць и ня дужа
Али треба ее слухаць
А жонка повинна слухаць мужа
А другихъ ужо ня хухаць
Жонка и дѣтокъ годуець
Ей треба и кашулю сшиць
Янажъ и ѣсть у симъ гатуець
Кабъ было чимъ жиць.
Во которая хвостомъ крутиць
То ужо там ня будець ладъ
Яна бэстыя мужа атрутиць
Бо у ей пануець пекелный гадъ
Такой жонки оберегайся
Хоць яна тобѣ льстиць
Да и ѣсть братъ остерегайся
Бо яна тябѣ угостиць
Яна тябѣ передъ людьми милуець
А ты братъ ей ня вѣръ
Бо ее нячисты балуець
Гэто твой лютый звѣръ.
Коли у жонки есь любоуникъ
То мужъ гатоу собѣ гробъ
Мужикъ енъ а хоць и чиноуникъ
Али будець куля тобѣ у лобъ