Да и дударъ будець смѣло ужо играць
Иди ты ужо у землю каломъ.
|}
|
Быу и у нашемъ сялѣ
Чароуникъ и скупецъ
Нехай е́нъ кишиць усмолѣ
Ну богать быу якь купець.
Калиту е́нъ свою пабіу,
Бо умѣу чарами пріобрѣтаць,
Али штожъ е́нъ передъ смертію зрабіу,
Давай червонцу зь мѐдомъ глотаць
И поисповѣдау яго Попъ.
Безъ пана душой рыгнуу
Ажъ узорвала ухатѣ стронъ
Якъ злы духъ изъ яго прюгнуу
Вотъ мы яго на ростаньки знясли
Да при болотѣ у яму зарыли
Да и ящо мы сябе не спасли
Што мы каменьемъ яго не накрыли.
Ажь е́нъ и давай ходиць по ночахъ
Да бѣдныхъ мужицкоу страшиць
Што ни аднаго енъ заѣхау по плечахъ
Што другой бѣдный ажъ запляшець
Енъ и ночи на магилѣ стоиць якъ стоукъ
И нѣтуци намъ ратунку яго збыць
А вось порадіу троху попъ
Што треба асиновый полъ забиць
Гэтожь намъ не калесы заносиць
И учинили мы такую раду
Што треба папа по прасиць
Кабъ не даць воли гэтому гаду
Вотъ мы яго и откапали
Ажъ енъ ляжиць тваромъ унизъ
Да сотню вужакъ тамъ панали
А енъ вѣдьмакъ ящо и не ослизъ
Вось пришоў къ магилѣ нашъ и попъ
И Святую малитву сотваріу
Киньте кажэць на яго богуну снопъ
Я кажець яго ужо умаріу.
|
