Старонка:Бярозка (1912).pdf/20

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

— «Не, — кажэ старэйшы хлапец, — так табе, дзядзька, веры не дамо скінь боты і пакажы».

— Добра,—кажу,—хлопчыкі, супакойцеся,—я вас перэканаю.

Зышлі мы на бок; сцягнуў я бот, аткруціў анучыну, перэлічылі яны мае пальцы,—пяць!

— «Ага, — кажэ той самы забіяка, — чаму-ж ты, дзядзька, паказаў нам тыкеля правую нагу? А на левай, то пэўне шэсць пальцоў!»

Хоць вас паляруш! Разуўся я і з левай нагі, пачаў анучу аткручываць, — калі глянь — ажно ўжо німа маіх чупрыннікоў; німа каму пальцоў лічыць! Але, дасьцё веры, і на пальцы нема чаго нацягнуць, бо разам з імі паехалі і новые пазычэные боты!..