Перайсці да зместу

Старонка:Буралом (1925).pdf/28

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Марозьліва-гарачай,
вульканіста-бунтарскай,
Вэзувію падобнай,
па сьвеце ўсім, маўляў маланку,
вестку ймчаць.

∗     ∗

Ночна-макавыя колеры,
рэволюцыйны знак жалобы,
нябыцьця ноч і пломень-кроў змаганьня
шлюбуюцца ў адно.
Палахліва-жудасны той шлюб
чырвона-чорны.
Мазольны люд сусьвету ў момант пазнае:
— Памёр Ленін,
— Няма Леніна,
— Жыве Ленінізм.
Дзень дваццаць першы пачатку году сёмага
кастрычнікавай буры
у жалобе чорнай з крэпу
адзеты на ўсім сьвеце.
І шэрагам нямых вандроўцаў
тугі сур‘ёзна-строгай
гэты дзень жалобны
вякоў кялімы
прарэжа вастрынёй сярпа,
праб‘е грымотным молатам.

∗     ∗

І кожны гарапашнік шчыры жаль
ад сэрца выяўляе пасвайму,
паводлуг звычаяў сваіх.
Усюль работніцка-сялянскія грамады
чуюць сваю страту.
Нэрвы ўсіх працягнуты, як стрэлы,