Старонка:Босыя на вогнішчы (1925, Клімавічы).pdf/23

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Нам ня шкода бяры
Стужы зімовай
Цень.
Крыж! ты стань на гары:
Радзі нам новы
Дзень!

16.

На вогнішчы басанож,
У руках вінтоўка, нож…

Здабываць галодным славу!
— «Даёш Варшаву!?»

— Нам ня трэба гарады: —
Волі сьцяг нясём туды,

Іскры гонім мы пажару.
Сьмялей ударым!

«Нам дарогу — уцякай!»
Чуваць крыкі: а-я-яй!..

Бач, улан астатні едзе, —
«Ах, цо то бэндзе?..»

А чырвоныя ідудь,
Песьні волі зноў пяюць,

Адусюль бягуць к ім людзі:
— Нам цёпла будзе!

17.

Замоўклі песьні грознай сілы…
Адкуль прышлі? І хто яны?
Што рвуць няволі кайданы
І сыплюць сьвежыя магілы?..

Яны — байцы вялікай раці.
Іх хата там, дзе ёсьць прастор.
Няволя, крыўда — вось іх маці!
Ідуць яны да сонца й зор.