Гэта старонка не была вычытаная
6
Мне калісьці казала маці,
Што радзіўся я ў хляве,
Як карову пайшла даглядаці…
Ой, ды ліха-ж маёй галаве.
Як радзіўся, дык мне напісалі:
Жыць на вёсцы і быць пастухом,
Вандраваці са статкам лясамі,
Баяць байкі балотам ды мхом.
І было мне ня болей — восем,
Пастухом быў, авечкі я пасьвіў…
Помню, помню сьлязьлівую восень,
Як у лапцях дрыжаў ня раз.
Калі-ж толькі мінула дванаццаць,
Гаспадар я — ну, проста аж сьмех!..
Дзень цалюткі у полі за працай,
Вечар прыдзе — гайда на начлег!..
